インバウンドでタイ人を集客! 事例多数で万全の用意 [PR]
ナムジャイブログ

Daily Leak

本広告は、一定期間更新の無いブログにのみ表示されます。
ブログ更新が行われると本広告は非表示となります。

First time the series

เท้าความสักนิด
ย้อนกลับไปเมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้ว ผมได้มีโอกาสไปสัมผัสกับกีฬาเอ็กตรีมชนิดนึงเขาเรียกกันว่า Wakeboard เอาจริงๆ ก่อนผมจะไปเนี่ยผมไม่รู้จักกีฬานี้เลยสักนิด แล้วผมไปลองเล่นได้ยังไงล่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเพื่อนของผมคนนึงกำลังเล่นกีฬานี้อยู่ แล้วมันก็ชวนผมไปเล่น ตอนแรกที่คุยกันผมก็ไม่รู้จัก แต่พอมันเริ่มเล่าให้ฟังว่ากีฬานี้เล่นยังไงเป็นแบบไหน ผมรู้สึกสนใจมากในทันที และตบปากรับคำว่าจะเป็นไปเล่น ผมไปเล่นครั้งแรกที่บึงตะโก้ครับ อยู่แถวๆ วัดหลวงพ่อโต ถนนบางนา-ตราด

เอาล่ะครับ เมื่อผมมาถึงที่บึงตะโก้ พอเริ่มได้เห็นบรรยากาศยิ่งอยากเล่นเข้าไปใหญ่ ตรงนี้ขอเสริมข้อมูลนิดนึงครับ ปกติกีฬาชนิดนี้จะนิยมใช่อุปกรณ์อยู่ 3 แบบครับ (แต่จริงมีมากกว่านี้อีกนะครับ) ตามนี้ครับ
1. Kneeboard จะเป็นบอร์ดแบบคุกเข่าเหมาะสำหรับคนที่เริ่มเล่นครั้งแรก เพื่อให้ร่างกายชินกับแรงดึงของเคเบิ้ลก่อน
2. Wakeboard จะเป็นบอร์ดยืนครับ ซึ่งก็จะมีอีก 2 แบบ คือแบบที่เป็นรองเท้าแบบสวมกับบอร์ดยึดตึดกัน กับลักษณะที่เป็นเหมือนรองเท้าแตะจะถอดง่ายหน่อย เหมาะสำหรับมือใหม่ครับ
3. Wakeskate ลักษณะจะคล้ายๆ skateboard คือเป็นพื้นกระดาษทราย แล้วใส่รองเท้าผ้าใบเล่นหรือเท้าเปล่าก็ได้ครับ
โดยทั้งหมดนี้จะใช้เคเบิ้ลดึงให้มันพาเราไปรอบๆ บึง และในบึงก็จะมีอุปกรณ์ให้เราได้เล่นครับ

แน่นอนว่าผมไปเล่นครั้งแรกก็ต้องเป็น Kneeboard พอเลือกอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อย เจ้าหน้าที่ที่บึงจะเข้ามาสอนเรา เกี่ยวกับวิธีเล่นกับ Kneeboard การทรงตัวการเข้าโค้ง พอเสร็จแล้วก็ไปประจำตัวที่จุด start ครับ ขอบอกว่าตอนนั้นตื่นเต้นสุดๆ ใจเต้นแรงมาก พอเคเบิ้ลเริ่มดึงก็ตู้ม...ตกน้ำทันทีครับ ไปได้แค่ 6-8 เมตรเองมั้ง แต่รู้สึกสนุกมาก แล้วก็ขึ้นไปมาไปเล่นอีกรอบ พอรอบสองเราไปได้ไกลถึงโค้งแต่ก็ยังเข้าโค้งไม่ได้โดยเชือกดึงคว่ำเลย (ตอนเข้าโค้งต้องใช้แรงแขนเยอะหน่อย) จากนั้นก็ขึ้นมานั่งพักยาวหน่อยครับ เนื่องจากว่าผมเองว่ายน้ำไม่เป็นบวกกับไม่ได้ออกกำลังกายมานานมากแล้วทำให้เราเหนื่อยและแขนไม่ค่อยมีแรง จากนั้นผมก็ลงเล่นอีกหลายรอบเหมือนกัน แต่ก็ยังไปได้ไม่ครบรอบ เพราะเราไม่ค่อยมีแรงดึงเชือกแล้ว แต่สนุกมากและไม่เคยสนุกอะไรแบบนี้มานานแล้วครับ

เสียดายครับเหมือนกันครับ วันที่หัดเล่นไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลย เลยไม่มีรู้เอามาให้ดูกัน

รอบหน้าจะมาเล่าประสบการณ์การเล่นรอบที่สองให้ฟัง ซึ่งวันที่สองนี้ผมเล่น board ยืนแล้วนะครับ คว่ำกระจายแน่นอนครับ

First time the series

ต้องบอกก่อนเลยว่า ผมไม่เคยเรียนภาษาญี่ปุ่นมาก่อนเลยในชีวิต แต่ตอนนี้ผมต้องเข้ามาทำงานในบริษัทญี่ปุ่นที่มีวัฒนธรรมในการทำงานเหมือนญี่ปุ่นในหลายๆ เรื่อง ทั้งการโชเร การพูดประโยดตอบรับขานรับเวลามีใครมา

ก่อนอื่นก็มีน้องในออฟฟิศช่วยเขียนประโยคแนะนำตัวมาให้เป็นภาษาญี่ปุ่น แต่งมาให้ 4 ประโยค ผลคือผมต้องไปนั่งท่องทั้งคืน ทั้งที่มันก็แค่ 4 ประโยค และมันจำยากเหมือนกันครับ เพราะเราไม่คุ้นเคยมันภาษาเลย ไม่เหมือนภาษาอังกฤษ

พอถึงวันที่ต้องแนะนำตัวจริง เขาให้เวลาผมแนะนำตัวเป็นเวลา 5 นาที ผมคิดในใจ ให้เวลามา 5 นาที แต่ผมท่องมาแค่ 4 ประโยค ไม่เกิน 30 วินาที ก็น่าจะพูดหมดแล้ว พอเขาเรียกผมไปแนะนำตัว ผมตื่นเต้นมาก แต่พอเข้ามาผมแปลกในนิดหน่อยเพราะเป็นการแนะนำตัวผ่านทาง Skype แต่ไม่เปิดกล้องเห็นหน้ามีแต่เสียงเท่านั้น ผมสบายใจเลยครับ พูดได้ตามสคริปเลย แล้วก็รอดตัวไป ฮ่าๆๆ

คงต้องปรับตัวอีกพักใหญ่ เพราะที่นี่เข้าพูดภาษาญี่ปุ่นกันได้หมดเลย แต่ผมก็เห็นว่ามันเป็นโอกาสอันดีที่จะทำให้ผมได้ภาษาญี่ปุ่นติดตัวครับ

First time the series

เรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานนี้ผมต้องพาแฟนไปหาหมอที่คลินิคย่านราม 2 คลีนิคแห่งนี้เป็นตึกแถวสองคูหาซึ่งผมกับแฟนมาหาที่นี่เป็นครั้งแรก เราเห็นรถเขาจอดริมถนน ซึ่งผมเห็นคนแถวนี้เขาจอดกันผมก็เข้าใจว่าจอดได้รวมถึงไม่มีป้ายห้ามจอด (จริงๆ มันก็จอดได้ละครับ แต่มันมีช่วงเวลากำหนด แต่ป้ายมันอยู่ถัดจากคลีนิคผมไม่เห็น)

พอเข้าไปหาหมอเสร็จสับก็กลับไปที่รถ ต้องถึงกับอึ้งเพราะรถโดนล็อคล้อและมีป้ายบอกให้เราไปจ่ายที่ สน. ประเด็นคือ
1. ผมไม่มีว่า สน. อยู่ไหน
2. ผมโดนล็อคล้อเดินทางไปจ่ายค่าปรับไม่ได้
3. ไม่มีเบอร์ติดต่อให้เลย
4. แฟนก็ป่วย พักในรถก็ไม่ได้

ต้องหาทางติดต่อเอาเอง เสียเวลานานมาก (ทำไม่ถึงไม่ลงเบอร์ไว้ให้) หาเบอร์ในเน็ต บอกจะจ่ายค่าปรับและเดินกลับมาที่รถ กินเวลากว่าเป็นชั่วโมง เรื่องผมทำผิดกฎหมายก็เรื่องนึง แต่ถ้าจะล็อคล้อแล้วไม่ให้ข้อมูลอะไรเลยแบบนี้ ผมก็ลำบากเหมือนกันนะครับ

First time the series

เรื่องมีอยู่ว่า.....

คงต้องเท้าความไปเมื่อสองปีก่อน ผมได้มีโอกาสไปกินอาหารเกาหลีย่าน Korea Town ในกรุงเทพ และด้วยความที่ไม่เคยกินอาหารเกาหลีมาก่อน ผมและเพื่อนๆ ก็ได้เลือกมาร้านนึงซื่งเป็นร้านแนวปิ้งย่างเพราะคิดว่าน่าจะเป็นอะไรที่ ผมและเพื่อนกินได้ทั้งหมด

พอเดินเข้าไปในร้านก็จะมีพนักงานต้อนรับอย่างดีและพาเราไปนั่งโตีะ จากนั้นก็สั่งอาหารกับครับ ประเด็นมันเริ่มที่ต้องนี้ครับ คือทางร้านจะมีพนักงานมาบริการปิ้งของให้เรา ซึ่งมันก็สะดวกดีครับ แต่....พนักงานเขาปิ้งไม่ค่อยสุก จริงๆ เราก็เห็นแต่เราไม่ได้ทัก ก็คิดว่าเขาอาจจะกินกันแบบนี้ (ญึ่ปุ่นยังมีปลาดิบ สเต็กยังมี midium rare เลยจริงเนอะ) สุดท้ายก็กินไปแบบนั้นเลยครับ

กลับมาบ้านท้องเสียครับ อ้วกแตก ได้กลิ่นอาหารไม่ได้เลยมันจะพุ่งตลอดเวลา พอไปหาหมอ หมอบอกเราเป็นลำไส้อักเสบนอนให้ยาเป็นชั่วโมง เข็ดเลยครับขอบอก

First time the series

จากที่ผมได้เข้ามาทำงานในบริษัทญี่ปุ่น และได้รับการตอนรับอันแสนอบอุ่น

ในที่สุดผมก็ได้ชื่อเล่นเป็นภาษาญี่ปุ่น ชื่อผมคือ "อ้น"
เท่าที่เขาบอกมาในภาษาญี่ปุ่นจะใช้ตัว オ(โอะ) กับตัว ン(อึน) = オン ออกเสียงได้มาเป็นชื่อผม 555

และนี่คือสองตัวอักษรภาษาญี่ปุ่นที่ผมรู้จักอีกด้วย จบละครับกับประสบการณ์ได้ชื่อเล่นเป็นภาษาญึ่ปุ่นครั้งแรกของผม

Information

タイのブログサイト「ナムジャイブログ」でブログを作る! タイのブログサイト「ナムジャイブログ」にログインする!

初めてのタイへの旅の不安を解決
海外進出を手厚くサポートします
< 2025年04月 >
S M T W T F S
    1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30      
最近の記事
最近のコメント
QRコード
QRCODE
※カテゴリー別のRSSです
アクセスカウンタ
読者登録
メールアドレスを入力して登録する事で、このブログの新着エントリーをメールでお届けいたします。解除は→こちら
現在の読者数 0人
プロフィール
Penguin